Терроризм актілерінің алдын алу туралы жадынама

Террористік актілерді болдырмау жөніндегі арналған жадынама

Террористік актілерді болдырмау жөніндегі халыққа арналған жадынама.

Мұқият болыңыздар! Үйіңіздің кіреберісіндегі, аулаларыңыздағы, көшедегі бөгде заттар мен адамдарды дер кезінде өздеріңіз ғана байқай аласыздар.

Қырағы болыңыздар! Маңайдағы адамдардың жүріс-тұрысына, орынсыз жатқан иесіз мүліктер мен заттарға көңіл аударыңыздар.

Үйлеріңіздің қауіпсіздігін қамтамасыз етіңіздер: кіреберісте  домофонымен темір есік орнатыңыздар, жертөлелер, үй шатырлары және техникалық ғимарат есіктерінің ашық - жабықтығын тексеріңіздер.

Көліктегі жолаушының күдікті жүріс-тұрысын көріп тұрып, байқамаған сыңай танытпаңыздар! Сіздер көлікпен жүру қауіпсіздігін сақтауға толық құқыларыңыз бар.

Ешқашан тіпті, өте қауіпсіз болса да, қандай да бір сақтау немесе басқа біреуге беру үшін біреудің қолынан зат алмаңыздар.

Адамдар аз (иесіз) жерде күдік тудыратын затты тауып алу сіздің сақтығыңызды әлсіретуге тиіс емес. Қаскөй адам оны бір нәрседен, біреуден қорыққандықтан тастай қашуы мүмкін.
Тіпті, сіздің жарылғыш құрылғыларын білетін жеке тәжірибеңіз болса да, онымен бір нәрсе жасауға тырыспаңыз. Өздігінен жарылғыштар өте сезімтал және әккі болып келеді.
Күдік тудыратын затқа жақындамаңыздар, тіпті қол тигізбеңіздер,      бұл - өмірлеріңізге өте қауіпті.
Балаларыңызға қауіпсіздік шараларын: бейтаныс адаммен көшеде сөйлесуге, үйде есік ашуға, жерде жатқан иесіз ойыншықты алуға, көзге түскен затқа жақындауға болмайтынын және т.б. үйретіңіздер.

Буллинг алдын-алу жолдары

Ата-аналар буллингті қалай жеңе алады.

Буллинг (bullying) – ағылшын тілінен аударғанда, қорлау, қудалау, мазалау дегенді білдіреді. Буллинг жасаушы мұны күшпен де, сөзбен кемсіту арқылы да жасайды әрі бұл әрекетін жиі қайталауы мүмкін.

Қоғамда “буллинг мектеп оқушылары арасында ғана болады” деген түсінік қалыптасқан. Шын мәнінде, кез келген жастағы адам үйде, көшеде, жұмыста, оқу орнында, қысқасы, барлық жерде буллингпен ұшырасуы мүмкін. Буллинг деп көп жағдайда бір адамның бір адамды қорқытып-үркіткенін, қудалауын атайды. Ал құрбанға топ болып әлімжеттік жасауды моббинг дейді.

Әрине, баладағы кез келген өзгеріс буллингке тап болғанының белгісі болуы мүмкін. Мысалы, ол мектептегі түрлі мерекелік шара мен ашық сабаққа белсене қатысып жүріп, кенет қызығушылығы басылып қалғанын, қатысқысы келмейтінін айта бастауы мүмкін. Мұндай өзгеріс тікелей буллинг белгісі болмаса да, баланың өмірінде өзгерістер болып жатқанының айғағы екенін есте ұстау керек. Ал бала мектепке барудан бас тартса, бұл көп жағдайда сол буллингке ұшырап жүргенінің белгісі болып шығып жатады. Бұл үшін іші, басы ауырғанын айтып, түрлі сылтау табуға тырысуы мүмкін.

Мектептегі қорқытуды екі негізгі түрге бөлуге болады:

Мектептегі физикалық қорқыту-қасақана итеру, соққы, тепкі, ұрып-соғу, басқа дене жарақаттарын салу және т. б.;

жыныстық зорлық-зомбылық-бұл физикалық (жыныстық сипаттағы әрекеттер) кіші түрі.

Мектептегі психологиялық қорлау-бұл эмоционалды сенімсіздікті қасақана тудыратын ауызша қорлау немесе қақан-лоқы көрсету, қудалау, қорқыту арқылы психологиялық жарақат алатын психикаға әсер етумен байланысты зорлық-зомбылық. Бұл формаға мыналарды жатқызуға болады:

- ауызша қорлау, онда құрал дауыс ретінде қызмет етеді (жәбірленушіге үнемі жүгінетін қорлау атауы, қоңырау шалу, мазақ ету, қорлайтын қауесеттерді тарату және т. б.);

- қорлау қимылдары немесе әрекеттері (мысалы, жәбірленушіге  немесе оның бағытына түкіру);

- қорқыту (жәбірленушіні бірдеңе жасау немесе жасамау үшін агрессивті дене тілін және дауысты интонацияны қолдану);

-  оқшаулау (жәбірленуші оқушылардың бір бөлігі немесе бүкіл сыныппен әдейі оқшаулау немесе қудалау );

- бопсалау (ақша, тамақ, басқа заттар, бірдеңе ұрлауға мәжбүрлеу);

-  мүлікке зиян келтіру және басқа әрекеттер (ұрлық, тонау, жәбірленушінің жеке заттарын жасыру);

Егер сіздің балаңыз қорлаудың құрбаны болса

Көптеген балалар өздерінің қорлағанын мойындауға ұялады. Олар бұл туралы ешкімге айтпауы мүмкін. Егер сіздің балаңыз сізден   көмек сұраса, оны байыпты қабылдаңыз. Егер бала алғаш рет көмек сұраса, бірақ оған мән бермесе, екінші рет ол сізге жүгінбейді.

Бала қорлаудың құрбаны екенін қалай білуге болады?

Міне, назар аудару керек сигналдар.

* Сіздің балаңыз:-сыныптастарын немесе құрдастарын үйге алып бармайды және үйде бос уақытын үнемі жалғыз өткізеді.

* Бос уақытын өткізетін жақын достары жоқ (спорт, компьютерлік ойындар, музыка, телефон арқылы ұзақ әңгімелесу).

* Сыныптастар оны туған күндеріне, мерекелеріне сирек шақырады немесе ол ешкімді өзіне шақырмайды, өйткені ол ешкім келмейді деп қорқады.

* Таңертең жиі бас ауруы, асқазанның бұзылуы немесе сабаққа бармау үшін қандай да бір себептермен шағымданады;

* тұйықталып, ойлы, тәбетсіз тамақ жейді, тынышсыз  ұйықтайды, түсінде жылайды немесе айқайлайды.

* Оның пессимистік көңіл-күйі бар, ол оқу  ұйымына   барудан қорқады немесе өзін-өзі өлтіреді деп айтуға болады.

* Оның мінез-құлқында көңіл-күйдің күрт өзгеруі байқалады.

* Ашулану, реніш, тітіркену ата-аналарына, туыстарына, әлсіз заттарға (кіші інілері, үй жануарлары) әсер етеді.

* Ақшаны сұрайды немесе жасырын түрде алады, оның қателігінің себебін нақты түсіндірмейді (үлкен ақша, қымбат заттар, зергерлік бұйымдар жоғалған кезде ерекше алаңдаушылық таныту керек – ақшаны бопсалаушылардан  алкоголь, есірткі сатып алуға пайдалануға алуы  мүмкін).

* Үйге кішкентай жарақаттармен, көгерулермен келеді, оның заттары біреу еденді сүртіп алғандай  лас  түрде көрінеді; кітаптар, дәптерлер, сөмкелер нашар жағдайда.

Мектептегі қорлаудың құрбаны болған балаңызға қалай көмектесуге болады

– ең алдымен, онымен болған оқиғаның нақты себебін түсіну;

– сіздің балаңыз шынымен де мектептегі қорлаудың құрбаны болғанына көз жеткізіңіз;

– бұл туралы мұғалімге және мектеп психологына хабарлау;

– қалыптасқан жағдайдан шығудың жолын бірге табу;

– егер бала қатты қорқып, болған жағдайдан шошып кетсе, оны келесі күні мектепке жібермеңіз;

– қатты күйзеліспен баланы басқа сыныпқа немесе тіпті басқа мектепке ауыстыруға тырысыңыз;

– жарақаттан кейінгі стресс синдромы дамыған жағдайда дереу мамандарға хабарласыңыз;

– ешбір жағдайда баламен болған жағдайды елеусіз  қадырмаңыз  және бәрін өз бетімен жібермеңіз.

– баланы сендіру және қолдау: «маған айтқаның жақсы, сен дұрыс жасадың»; «мен саған сенемін»; «сен бұған кінәлі емессің»;»сен  мұндай жағдайға жалғыз емессің, ол басқа балалармен де болады; «сенімен бұл болғанына өкінемін».

Үмітсіздік жасамаңыз, егер ол мектептегі зорлық-зомбылық құрбаны болса, баланы қолдаңыз және жағдайды жеңу үшін ресурстарды бірге іздеңіз. Есіңізде болсын, оның өмірінің өзіне сенімді болатын салалары бар, проблеманы шешуге қатысатын адамдар (сыныптастар, туыстар, ата-аналар) бар, оның «сәттілік аймақтары» бар, оған назар аудару керек. Бұл балаға өзін-өзі бағалауды қалпына келтіруге көмектеседі. Көбінесе бала өзінің қудалаушысын ақтайды, өзін не болып жатқанын айыптайды. Баламен бірге агрессордың мінез-құлқының себептерін талқылау қажет: өзін-өзі растау, зорлық-зомбылық үшін психологиялық өтемақы, қоршаған әлемнің агрессиясынан өзін-өзі қорғаудың бір түрі. Шығу оңай болуы мүмкін, бірақ стресс жағдайындағы Бала қолда бар ресурстарды пайдалану туралы ойға келмейді. Кейде кішкене араласу жеткілікті, қудалауды тоқтату үшін қорғауға деген қарапайым ниет қажет.

Ата-аналар қорқыту көріністерінің алдын алуда маңызды рөл атқара алады.

Бұл туралы бірнеше кеңестер:

- Балаларға проблемаларды сындарлы түрде, агрессивтіліксіз шешуге үйретіңіз, олар сәтті болған кезде оларды мадақтаңыз.

- Оларды жақсы ұстаған кезде мадақтаңыз, бұл оларға өзін-өзі бағалауды арттыруға көмектеседі. Балаларға өз көзқарастарын қорғау үшін өзіне деген сенімділік қажет.

- Балалардан өз күндерінің қалай өткенін сұраңыз, сыныптастары мен проблемалары туралы не айтқандарын мұқият тыңдаңыз.

- Қорқытуды байыпты қабылдаңыз. Балалардың көпшілігі ренжігендерін айтуға ұялады. Мүмкін сізде балаға көмектесуге бір ғана мүмкіндік болады.

Егер сіз біреудің ренжігенін көрсеңіз, сіздің балаңыз ренжіген болса да, балаға қосылуды ұмытпаңыз.

- Баланы мұқтаж адамдарға көмектесуге шақырыңыз.

-  Ешкімді өзіңіз ренжітпеңіз. Егер балалар үйде ренжіген болса, олар басқаларға ашуланады. Егер сіздің балаңыз сізді біреуді ренжіткеніңізді, оны мазақ еткеніңізді немесе біреу туралы өсек айтқанды көрсе, ол солай істейді.

-"Мен саған сенемін". Бұл балаға кез келген жағдайда өзін жалғыз емес екенін ұқтырады;

- "Бұл сенің кінәң емес". Осы арқылы балаға мұндай мәселеге тап болып тұрған өзі ғана емес екенін түсіндіру маңызды;

-"Мен сені жақсы көремін және енді қайта қауіп төнбес үшін барлығын жасаймын". Бұл балаға қорғаныш сезімін ұялатып, болашаққа үмітпен қарауына көмектеседі.

Балаңыз кез келген жағдайда көмек сұрауға дайын болатындай әрқашан сенімді қарым-қатынас орнатыңыз".

Балаңызға абай болыңыздар, үнемі сенімді   қатынаста болыңыз,  оны қолдаңыз, қиындықтар  туындаса  педагогтарға, психологтарға және білім беру ұйымның басшыларынға көмегіне  жүгініңіз!

Мұғалімге ақыл-кеңес

"Мектептегі және сыныптағы буллингпен күрес мәселесі бұл да үлкен тақырып. Мұғалімдер әсіресе балалардың ата-анасымен тығыз байланыста болуы керек. Өйткені көбінесе ата-анасы баласының сыртқа шыққандағы мінез-құлқынан хабары болмай қалады. Содан соң сыныпта ортақ жағымды атмосфера қалыптастыру маңызды. Бұзақылыққа баратын балаларды сынып арқылы тәрбиелеу секілді. Басқа мектепке ауысу кез келген жағдайда балаға көмегін бере бермейді, себебі қудалау жалғасуы мүмкін".

Баланың өзіне ақыл-кеңес

"Жасөспірім өзінің жасына байланысты буллингтен өзін қорғап қала алмайды. Бұл үлкендердің жұмысы. Дегенмен, мұндай мәселелердің алдын алу үшін ересектер балаларға түсіндіруі керек негізгі мәселелер бар:

Өзі сенім артатын үлкендерге болып жатқан қысым туралы айту;

Қудалауға қатігездікпен жауап берем деп үміттену дұрыс емес. Бұл тағы да басқа мәселелерді тудыруы мүмкін;

Егер буллингтің куәгері болған жағдайда оны назардан тыс қалдырмауды үйрету".

Буллингті болдырмау үшін баланы қалай тәрбиелеген дұрысырақ?

"Бәрімізде буллингке тап болу қаупі бар. Өйткені үнемі ортада кім екенімізді, не істей алатынымызды көрсеткіміз келіп тұрады. Сондықтан "Бізде буллинг болмайды" дейтін мектеп емес, "Иә, буллинг болуы мүмкін, бірақ біз оның алдын алу мен мәселені шешу амалдарын, баламен қалай жұмыс істеу керек екенін білеміз" дейтін мектеп тәуірірек. Қазіргі "мінсіз мектептің" басты критерийі де осы болуға тиіс, бірақ әрбіріміз жеке тәрбиемен айналысып, бір-бірін қинап, кемсітіп, қыстамайтын қоғам қалыптастыра алатынымыз рас.

Ол үшін ата-ана балаға жастайынан жеке шекараның не екенін түсіндіруі қажет. Бала  өз шекарасын қорғап, өзгенің де шекарасына құрметпен қарауды түсініп өскені жөн. Ешкімді сөзбен, күшпен ренжітпестен өзін сыйлата білуді үйрету керек. "Менің еркіндігім екінші адамның еркіндігі басталған жерде бітеді" дегенді есте ұстау маңызды. Адамгершіліктің қарапайым қағидасы - осы. Алайда оны біреуге ойыңа келген балағат сөзді айтып, ренжітпей-ақ, спорт арқылы шығаруға болады. Бастысы бұл қағиданың бәрі отбасы мүшелері арасында да сақталуы керек. Үйде бір-бірінің пікірін құрметтеп өскен бала, мектепке барып бұзыла қоймас".

Кибербуллинг дегеніміз – біреуді цифрлық технологиялардың көмегімен қудалау. Кибербуллинг әлеуметтік желілерде, мессенджерлерде, ойын платформалары мен ұялы телефондарда орын ала алады. Бұл – қудалау нысанына айналған адамды қорқыту, ашуландыру немесе масқаралауды көздейтін мақсатты мінез-құлық үлгісі.

Кибербуллингке келесілер жатады:

• Әлеуметтік желілерде біреу туралы жалған ақпарат тарату немесе біреудің келіссіз фотосуреттерін орналастыру;
• Хабар алмасу платформалары арқылы тіл тигізетін хабарламалар немесе бопса жіберу;
• Өзін басқа адам ретінде таныстырып, оның атынан келіссіз хабарламалар жіберу.

Шынайы өмірде қудалау және кибербуллинг көбінесе бір уақытта қатар орын ала алады. Бірақ интернеттегі қудалау цифрлық із қалдырады – бұл пайдалы болуы мүмкін және қорқытуды тоқтату үшін қажет дәлел бола алады.

Өзіңізге және басқаларға қалай қамқор болу керектігі туралы кеңестер

Интернетті пайдалану қарым-қатынас жасау, білім алу және сіз үшін маңызды болып табылатын  ақпаратты тарату үшін көптеген тамаша мүмкіндіктер ұсына алады, алайда бұл сонымен қатар белгілі бір проблемалармен де байланысты. Егер әлеуметтік желілерді немесе интернетті пайдалану сіз үшін бір уақыттарда күйзеліс жағдайын, қызғаныш немесе жалғыздық не болмаса өзіңізді бағалауыңыздың төмендеуі сезімін немесе қоғамнан қорқуды туындатқан болса, сіздің жалғыз емес екеніңізді сезіну керек. Төменде өзіңіздің психикалық денсаулығыңызға қамқор болып, интернетте қалай ізгі ниетті болып қалу керектігі туралы бес кеңес берілген.

Теріс әсер тудыратын жаңалықтарды бақылаусыз оқудан аулақ болыңыз

Әлеуметтік желілер мен онлайн-контент сіздің  эмоцияларыңызға, ойларыңыз бен іс-әрекеттеріңізге қалай әсер ететінін мұқият қадағалап отырыңыз.  Сіз өзіңізді бұл жағдайларда қалай сезінесіз? Жаңалықтарды оқығанда сіз ақпарат алғаныңызды сезінесіз бе әлде күйзеліске ұшырағаныңызды сезінесіз бе? Өз достарыңыздың мерекедегі фотосуреттерін көргенде, өзіңізді жақсы сезінесіз бе әлде қызғаныш туындай ма? Таңертең сіз телефоныңызды алдымен жаңалықтарды білу үшін аласыз ба әлде тек әдет бойынша ғана аласыз ба?

Интернетте өзіңізді және басқаларды қорғаңыз

Өзіңіздің барлық бейіндеріңіздегі және әлеуметтік желілеріңіздегі құпиялылық баптауларын тексеріңіз. Веб-камера пайдаланылмайтын кездері оны жауып тастаңыз. Онлайн-қосымшаларда  және сервистерде тіркелген кезде, әсіресе егер өзіңіздің толық аты-жөніңізді, мекенжайыңызды көрсету керек болса немесе фотосуретіңізді салу керек болса, абай болыңыз. Егер сізді интернетте көргеніңіз немесе ұшырағаныңыз алаңдатса, сіздің бұл туралы өзіңіз сенетін ересек адаммен, мысалы, ата-анаңызбен немесе мұғаліммен сөйлесуіңіз керек, инцидент туралы тиісті платформада хабарлауыңыз қажет (куәландыру үшін экранды суретке түсіріп алуды ұмытпаңыз) және қауіпсіздік мәселелеріне қатысты сенім телефонының нөмірін және қосымша ақпарат алу үшін сіздің

еліңіздегі психикалық денсаулықты қорғау қызметінің телефон нөмірін тауып алуыңыз керек.

Сонымен қатар сіз адамдардың интернетті пайдалану тәжірибесіне назар аударып, сыныптасыңыз, досыңыз немесе тіпті таныс емес адамның өздерін нашар сезінуінің белгілерін танып немесе олардан күйзеліс белгілері көрінетінін байқап, басқа адамдарға да көмектесе аласыз және  басқа адамдардың оларға қажетті қолдау алуына көмектесе аласыз.

Шынайы өмірде байланыста болыңыз

Онлайн- және офлайн әлемдер арасындағы шекара көмескіленіп бара жатқандай сезілуі мүмкін, осыған байланысты біздің осы сәтте өмір сүріп, біздің туа біткен қажеттілігіміз - адамдармен қарым-қатынас жасасу қажеттілігімізді қанағаттандыру барған сайын қиындап бара жатыр. Сіз айналысып жатқан ісіңізді әлеуметтік желілерде ол туралы есеп жасау үшін бөлетініңізді немесе достарыңызға қоңырау шалып немесе кездесіп, жағдайларын білудің орнына, олардың оқиғаларын желілерден оқитыныңызды қай уақытта болмасын байқадыңыз ба? Әлеуметтік желілерден аракідік шығып немесе оларды пайдалануда үзіліс жасап, уақытты шынайы өмірде достарыңызбен немесе отбасыңызбен қауіпсіз жағдайларда өткізу маңызды. Өз алдыңызға дербес шынайы мақсаттар, мысалы, оянғаннан кейінгі немесе ұйықтардың алдындағы бір сағаттың ішінде телефонды қолға алмау немесе  интернетке кірмеу  (сіз энергияңызды босқа жұмсайсыз және ақпаратты сүзгілемей жұтуға етіңіз үйреніп кетеді) мақсаттарын қойып көріңіз. Медитация, серуендеу немесе досыңызға қоңырау шалу сияқты істер де сізді осылай ынталандыратын болады, бірақ сіз өзіңізді анағұрлым  жинақталған және байсалды сезінетін боласыз.